جانورهای نادر ایرانی
به گزارش بازی ناتمام، از گذشته تا امروز، بشر همواره در حال لطمه زدن و نابود کردن طبیعت بوده است و متاسفانه هیچ گاه نتوانسته مانند دیگر جانداران سود و منفعتی برای طبیعت داشته باشد. در این مطلب، قصد داریم تا به معرفی گونه های جانوری نادر ایرانی بپردازیم و از ضرورت و لزوم وجود آن ها به لحاظ سود و منفعتی که برای اکوسیستم دارند، بگوییم. در ادامه با مجله اینترنتی خبرنگاران همراه باشید.
شاه روباه ایرانی
شاه روباه از گونه حیوانات بومی و در حال انقراض کشورمان است. این حیوان کمی از روباه های معمولی کوچک تر است و به رنگ قهوه ای روشن و روی کمر این حیوان به رنگ مشکی است. این حیوان اغلب از طریق حیوان های بزرگ تر مانند سگ ها و گرگ ها شکار می شود که البته انسان ها هم به نوبه خود در کمیاب شدن این روباه نقش به سزایی داشته اند. زیستگاه شاه روباه در جنگل ها و دشت های نیمه بیابانی است و بیشتر در استان سیستان و بلوچستان دیده شده است. غذای این حیوان اغلب جونده ها و پرندگان کوچک است.
شاه بوف ایرانی
شاه بوف بزرگ ترین جغد ایران است. اندازه این گونه پرنده 77 سانتی متر است. شاه بوف اغلب در کوه ها، منطقه ها دور افتاده و صخره های بیرون زده از کوه ها زندگی می کند. به دلیل خرافه های بی اساس، انسان ها این پرنده را شوم می دانند و فکر می کنند این پرنده باعث بدبختی آن ها می شود. این پرنده تنها در شب می تواند پرواز کند. شاه بوف مانند دیگر جغدها در روز به خواب می رود و این بهترین فرصت برای شکارچیانی است که شاه بوف را شکار کنند و پس از کشتن این پرنده به دلیل زیبایی که دارد آن در ویترین ها می گذارند! شاه بوف جزو حیواناتی است که نه تنها به انسان ضرری وارد نمی کند بلکه برای کشاورزان حکم فرشته نجات را دارند، زیرا شاه بوف آفت هایی که باعث خراب شدن محصولات کشاورزان می شوند را شکار می کنند.
خرس سیاه ایرانی
خرس سیاه ایرانی یکی دیگر از حیوانات در حال انقرض است. این حیوان اغلب در استان های سیستان و بلوچستان، کرمان و هرمزگان دیده شده است. طول این حیوان بومی ایران 195 سانتی متر و وزن آن 200 کیلوگرم است. به دلیل ترس انسان ها از این حیوان اغلب از طریق شکارچیان شکار می شود، تا جایی که این حیوان هم در معرض انقراض قرار گرفته است.اغلب انسان ها به اشتباه فکر می کنند غذای این حیوان گوشت است و ممکن است انسان را هم شکار کند اما این اشتباه است چون خرس سیاه تنها گیاهخوار است و هیچ گاه به محل سکونت انسان ها نزدیک نمی شود. زیستگاه این حیوان همیشه از طریق انسان ها خراب شده است و این حیوان برای تولیدمثل به فضای زیادی نیاز دارد.
سار گپه
پرنده شکاری سار گپه در تمام نواحی کشور یافت می شود؛ اما این گونه هم همیشه از طریق شکارچیان شکار می شود، تا به خیال خودشان این پرنده نتواند حیوانات محلی کوچک را شکار کند. سار گپه کوچک تر از عقاب است و هیچ گاه برای شکار کردن به انسان ها نزدیک نمی شود. رنگ این پرنده شکاری قهوه ای روشن است و غذای این پرندگان انواع جونده ها مانند موش ها هستند که معمولا موش ها آسیب فراوانی هم به محصولات کشاورزان وارد می کنند. این پرنده بدون این که خودمان متوجه شویم در حال خدمت رسانی به ما است. سار گپه جزو پرندگانی است که کوچ می کند و در تابستان به شهرهای سردسیر و در زمستان به شهرهای گرمسیر کوچ می کند. انسان ها تنها خدمتی که می توانند به این پرنده بکنند این است که شکارشان نکنند تا بتوانند در کنار دیگر جانداران زندگی کنند.
برای خرید بلیت هواپیما به صفحه اصلی سایت مراجعه کنید.
منبع: مجله دور و نزدیک