زنی که ثابت کرد کار مردانه و زنانه ندارد
به گزارش بازی ناتمام، خبرنگاران/آذربایجان شرقی او برعکس تمامی بچه هایی که دوست داشتند پزشک، خلبان یا معلم شوند، از همان بچگی به ماشین های سنگین علاقه داشت و نشستن پشت فرمان تریلی، آرزوی قلبی او بود، اما این آرزو با بزرگ شدن او نه تنها رنگ نباخت، بلکه روز به روز قوت هم گرفت.
راندن خودرویی مثل تریلی در جایی که شغل ها به دو دسته مردانه و زنانه تقسیم می شوند، بعید به نظر می رسید، اما علاقه و استعداد ذاتی دختر جوان، غیرممکن ها را ممکن کرد، سماجت او برای دریافت گواهینامه، پلیس را برای صدور گواهینامه به عنوان اولین راننده زن ترانزیت بین المللی در ایران، متقاعد کرد.
سودابه انسان نژاد، اکنون 44 ساله و متولد و ساکن مراغه است و هم چنان به رانندگی با اسکانیای معروفش در جاده ها ادامه می دهد، او نه تنها سلطان غم، مادر بلکه سلطان جاده هم است و از خاطرات خوب و بد سال های رانندگی و علت انتخاب این شغل برایمان می گوید و اظهار می کند: این کار را از خیلی وقت پیش، دوست داشتم، اما شرایط برای آموزش فراهم نبود. در دوران کودکی هر بار کامیون می دیدم، آرزو می کردم که کاش پسر بودم و شاگرد راننده می شدم، اما فکرش را نمی کردم که رورزی خودم راننده ترانزیت شوم.
او، عنایت خدا و همت و تلاش را کلید موفقیتش در این راه می داند و ادامه می دهد: زیر سایه خداوند، هر ساعت از شبانه روز که تصور کنید در صحت و سلامت کامل، به تنهایی و در امنیت کامل به بیابان و صحرا سفر می کنم و خدا نگهدار من است.
اولین راننده اسکانیا، اعتقادی به شغل زنانه و شغل مردانه ندارد و متعقد است که این تقسیم بندی، درست نیست و بیان می کند: در این صورت باید آقایی که آشپزی می کند، از اینکه آشپزی کار خانم ها است، خجالت بکشد، مهم علاقه و رضایت شغلی است. الان خانم های زیادی وارد مشاغلی شده اند که زمانی بعید به نظر می رسید، وقتی خانمی را در این مشاغل می بینم، راضی می شوم.
او می گوید: من نترسیدم، از خنده و تمسخر دیگران نترسیدم و وقتی برای آزمون رانندگی در شهرک آزمایش تبریز مراجعه کردم، با خودم گفتم من نمی ترسم و حرفهای دیگران را نمی شنوم، تنها زن جمع 20 نفره ای که برای امتحان رانندگی آمده بودند، من بودم.
به گفته او، رانندگی در جاده ها لطمه ای به وظایف مادری خانم انسان نژاد وارد نکرده است و نظم در خانه این بانوی مراغه ای حرف اول را می زند، او علاوه بر انجام دقیق کارش، با برنامه ریزی دقیق به وظایف مادری و خانه داری اش هم عمل کرده و برای مراسم و مجالس و مهمانی ها هم وقت صرف می کند.
این راننده حرفه ای هم چندین بار در راه مانده و برف و سرما و گرمای بیابان ها را تجربه کرده است، او در این خصوص اظهار می کند: یک بار در راه ماندم و حتی برای تهیه گازوئیل هم پول نداشتم و خودم را به سختی به مقصد رساندم، یک بار هم از من سوال شد که آیا این شغل را به خانم ها توصیه می کنید و من گفتم بله، به شرطی که آمادگی و شهامت خطرات و حوادث جاده ها مثل جک و جانورها را داشته باشند.
ماشین، قابل پیش بینی نیست، بارها در گرمای 54 درجه صحرای طبس یا دمای زیر صفر شهرهای دیگر خاموش شده است و واقعا ناچار مانده ام، اما من به این شغل، بله گفته ام و همه سختی ها و خطرات آن را پذیرفته ام، حتی یک بار هم از شغلم گلایه نکرده ام.
او می گوید که تنها راننده زن ترانزیت بین المللی در ایران است و می افزاید: در ابتدای مراجعه ام به تبریز برای دریافت گواهینامه، گفتند که تا به حال چنین موردی نبوده و این کار ممکن نیست، اما من توانایی و استعداد ذاتی داشتم و مصرانه به تهران درخواست دادم و پس از کلی این اتاق و آن اتاق رفتن تا حدودی مایوس شدم، اما دو روز بعد مراجعه کردم و با درخواست من، موافقت شده بود و پلیس گفت که نتایج تحقیقات در مورد من و توانایی ام مثبت بوده است.
این راننده ترانزیت ادامه می دهد: البته مراحل اداری فراوانی را طی کردم و متعهد شدم که به عنوان کننده ایران، رفتار درستی داشته باشم و شئونات لازم را هم رعایت کنم، که البته این اعتقاد من بود و من کننده کشورم بود و هرگز دست به کاری نمی زنم که مغایر با قوانین و آبروی کشورم باشد و این گونه بود که مدارک من سه ماه بعد آماده شد.
او می گوید: آن موقع به من گفتند که اولین راننده زن ترانزیت کشور هستم و به تازگی هم که برای تمدید مدارکم مراجعه کرده بودم، همین را به من گفتند.
او از تعجب دیگر رانندگان و رهگذران و مسافران می گوید: معمولا همه بار اولی که یک خانم را پشت رول یک ماشین سنگین می بینند یا وقتی برای شستن دست ها، بررسی ماشین یا استراحت پیاده می شوم، تعجب می کنند، هر کسی که من و ماشینم را یک بار می بیند، در یادش می مانم. همکارانم من را می شناسند و کمک می کنند و تنهایم نمی گذراند.
تعمیر و نگهداری ماشین هم بر عهده خانم انسان نژاد بوده و او با قسمت های فنی هم آشنایی دارد و به گفته خودش، ماشینش را بلد است، او به تنهایی رانندگی و به شهرهای مختلف سفر می کند و گاهی اوقات، تنها دخترش، همسفر مادر نمونه اش می شود، او در برخی موارد حتی بیش از یک هفته هم از خانه و شهرش دور بوده است، اما هنوز تجربه سفر به خارج از کشور را ندارد و از سفر قریب الوقوعش به یکی از کشورهای خارجی خبر می دهد.
او با ابراز رضایت از برخورد مناسب پرسنل کارخانه ای که در آن مشغول به فعالیت است، می گوید: از تمامی همکاران و مدیران و مسئولان کارخانه به دلیل اینکه هوای من را دارند، قدردانی می کنم.
خانم انسان نژاد، چهار بار در طول سال های گذشته به عنوان راننده نمونه کشوری و استان انتخاب شده و لوح تقدیر دریافت کرده و در همایش های بسکمک نیز از او تجلیل شده است، او در این خصوص بیان می کند: مراسمی در روز حمل و نقل امسال برگزار شد و مسئولان استانی به ویژه استاندار آذربایجان شرقی و مدیرکل راهداری و حمل و نقل جاده ای استان و صنف رانندگان، من را مورد محبت قرار دادند و این من را راضی می کند.
منبع: خبرگزاری ایسنا