چرا درختان سهراب فرق دارد؟ - بازی ناتمام

به گزارش ایسنا، سپهری به راستی در میان هم عصران خود نقاش متفاوت نگری است و وجه تمایز فاحش او را می توان در زاویه نگاهش به درخت جستجو کرد؛ برای واکاوی چنین موضوعی می توان به موزه پاسارگاد در باغ نگارستان رفت و 10 تابلوی سهراب را در طبقه فوقانی به تماشا و کشف و شهود ایستاد.

گنجینه موزه بانک پاسارگاد یکی از بزرگ ترین مجموعه های سهراب سپهری را در اختیار دارد که دربرگیرنده نمونه هایی شاخص از سری های مختلف این هنرمند بزرگ است و همیشه بخشی از این آثار روی دیوار نمایشگاهی به تماشای مردم است.

نقاشی های سهراب چنان که در این 10 اثر پیداست ترجمان نگاه اندیشه گی و زیبایی شناختی او به زندگی و محیط پیرامون است که در شعرهایش احتیاج آنها را واگویه می نماید؛ نوعی از کمینه گرایی که ریشه در عرفان و خلاصه و خالص تماشا نشأت می گیرد و مخاطب را به اصل و اصالت هستی اشاره می دهد.

راز اینکه سهراب مانند دیگر هنرمندان نوگرای هم نسل خود، راهی غرب نشد و سفر به مشرق زمین را برگزید و در سفر به ژاپن، در دریای ذن خود را غوطه ور ساخت، روح عرفان آلود اوست که در واژگان اشعارش هویداست؛ تا آن روزگاران نگاه کمال الملکی بر طبیعت نگاری رونق داشت اما سهراب با جسارتی مثال زدنی بخشی از درخت، فقط تنه درخت را برگزید و از زوایایی متعدد در آن به غور پرداخت.

همین اندیشه، دید و کنش سهراب را در تماشای سایر محیط پیرامون خود توسعه داد و به سبک روایی و تصویری رسید که حالا هر مخاطبی با تماشا آثار او آنها را باز می شناسد.

سهراب از این خلاصه کردن ها در نقاشی به ضرورت حذف زاوئد از زندگی تلنگر می زند، زیرا انگار اصل را تماشا، به آدمی آرامش می دهد تا کنه حیات را دریابد؛ همین دنیا بینی سهراب سبب می گردد درختان او با سایر همکارانش تفاوت تصویری و اندیشگی بنیادین داشته باشد. حتی کارهای او با تم طبیعت بی جان به چند تاش رنگی همچون چند مصرع باشکوه آهنگین بسنده گردد.

موزه هنرهای تجسمی معاصر بانک پاسارگاد که مجوز رسمی از وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اخذ نموده است این روزها در مجموعه باغ موزه نگارستان وابسته به دانشگاه تهران میزبان علاقمندان به هنر به ویژه دانشجویان و اساتید و پژوهشگرانی است که قصد دارند نمونه هایی شاخص از هنر مدرن و معاصر ایران را زیر یک سقف تماشا، آنالیز و تحقیق نمایند.