عصاره زنجبیل رشد سلول های یک سرطان مغزی را مهار می نماید - بازی ناتمام

به گزارش خبرنگاران به نقل از ایسنا، درمان گلیوما به میزان زیادی به علت بدخیمی، سرعت پیشرفت و مقاومت بالا در برابر داروهای ضد سرطانی مشکل است. همچنین به علت وجود سد خونی ـ مغزی که دسترسی دارو را به محل تومور محدود می نماید و سمیت عصبی ایجادشده توسط عوامل درمانی که دوزهای مصرفی داروها را محدود می سازد، درمان گلیوما اغلب توسط داروهای ضد سرطانی رایج با مشکل روبه رو می گردد به طوری که نرخ بقای این بیماران بین 12 تا 15 ماه بعد از تشخیص اولیه است.

متخصصان می گویند سرطان مغز معمولی ترین علت مرگ به دلیل سرطان در افراد 40 سال به بالاست. درواقع تومورهای مغزی همراه با سرطان پانکراس از مشکل ترین سرطان های انسانی محسوب می شوند. لذا با توجه به مقاومت بالای تومور گلیوبالستوم به شیمی درمانی و رادیوتراپی و عملی نبودن برداشت کامل تومور به وسیله جراحی به دلیل ماهیت تهاجمی آن، امروزه توجه و نگرش جدیدی برای یاری به درمان این بیماری با استفاده از گیاهان دارویی ایجاد شده است که طبعاً دارای عوارض کمتری اند. در این زمینه، یکی از گیاهانی که اخیراً به عنوان یک گزینه درمانی مورد توجه واقع شده است گیاه زنجبیل است.

در این باره، محققان دانشگاه آزاد اسلامی دامغان با همکاری دانشگاه علوم پزشکی لرستان یک مطالعه تحقیقاتی انجام داده اند که در آن اثر ضد توموری عصاره زنجبیل بر رده سلول های گلیومای C6 آنالیز شده است.

در این پژوهش، محققان عصاره هیدروالکلی زنجبیل را تهیه کردند و پس از کشت و تکثیر سلول های گلیومای C6 آن ها را در معرض غلظت های 100 تا 1000 میکروگرم در میلی لیتر از این عصاره بـه مـدت 24، 48 و 72 ساعت قرار دادند و سپس نتایج را به صورت آماری تجزیه و تحلیل کردند.

نتایج این آنالیز ها نشان داد عصاره هیدروالکلی زنجبیل می تواند به صورت وابسته به دوز و زمان موجب مهار رشد سلول های سرطانی مغز گردد و به همین دلیل می توان احتمال مؤثر بودن آن را در درمان تومورهای مغزی مطرح نمود.

در این باره عبدالحسین شیروی، محقق گروه زیست شناسی دانشگاه آزاد اسلامی دامغان، و سایر همکارانش در این تحقیق می گویند: زنجبیل گیاهی با نام علمی Zingiber officinale است و در سال 1945 برای اولین بار ساختار شیمیایی مواد تشکیل دهنده آن شناسایی شد. براساس تحقیقات صورت گرفته، این مواد دارای اثرات آنتی اکسیدانی و حفاظت عصبی اند.

آن ها می افزایند: بیش از 50 نوع آنتی اکسیدان از ریزوم یا ساقه زیرزمینی زنجبیل جدا شده است و ماده ای به نام gingerol-6 عمده ترین آن هاست که دارای مزه ای تند و خاصیت آنتی اکسیدانی قابل توجه است. این ترکیب و به طور کلی تمام ترکیباتی که خواص ضد التهابی یـا آنتی اکسیدانی دارند، می توانند به عنوان عامل ضد سرطانی در نظر گرفته شوند.

در این مطالعه، معین شد عصاره هیدروالکلی تهیه شده از ریزوم زنجبیل اثر کشندگی بر سلول های گلیومای C6 داشته است.

شیروی و همکارانش که یافته های فنی این کار پژوهشی را در نشریه علمی پژوهشی یافته به چاپ رسانده اند، اعتقاد دارند: این نتیجه در یک زمینه با نتایج قبلی است که نشان داده اند عصاره الکی زنجبیل می تواند موجب اثرات نابودگرانه علیه رده سلول های سرطان کبد باشد. به همین دلیل استفاده از زنجبیل می تواند برای درمان تومورهای مغزی پیشنهاد داده گردد، هرچند مطالعات بیشتری برای اثبات قوی تر این موضوع و همچنین شناخت نحوه تأثیر این ماده بر سلول های توموری ضروری است.

شایان ذکر است نشریه علمی پژوهشی یافته که به صورت فصل نامه و 4 شماره در سال منتشر می گردد، متعلق به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی لرستان است.