تور استانبول ارزان: معرفی آب انبار باسیلیکا استانبول - بازی ناتمام

بهترین تجربه سفر را با تور استانبول ارزان در خاطراتتان ثبت کنید. از استانبول زیبا دیدن کنید و لحظات زیبایی را در این شهر تاریخی و تفریحی بگذرانید.

آب انبار باسیلیکا، طولش 140 متر و عرضش 70 متر است. برای رفتن به این آب انبار، می بایست 52 پله را به زیر سطح زمین برویم. این مخزن آبی، 336 ستون بزرگ را در خود جای داده است و هر یک از ستون های مزبور 9 متر ارتفاع دارند. فاصله این ستون ها از یکدیگر 4.80 متر است و 12 ردیف از این ستون ها در آب انبار باسیلیکا نهاده شده است. هر ریف مزبور، مجموعا دارای 28 ستون است. خیلی از ستون های بکار رفته در این آب انبار، به نظر می آید که از ساختمان های قدیمی به این مکان آورده شده است و مرمرهای آن از انواع مختلف این سنگ است. سر این ستون ها، در بعضی از آنها ویژگی های مختلفی دارند. نود و هشت تای این ستون ها از سبکی موسوم به کورینسیان برخوردارند و بعضی دیگر سبک دورین را به فکر متبادر می نمایند. این آب انبارها، دیواره های آجری به طول 4.80 متر دارند. کف آب انبار باسیلیکا، از آجر فرش شده است و روی آن را با ملاتی از آجر پوشانده اند. آب انبار مورد نظر، گنجایش ذخیره آبی در حدود 100000 تن را در خود دارد و مساحت کل آن به 9800 متر مربع می رسد.

سرستون های مدوسا

غیر از تعداد معدودی از ستون های این آب انبار که اریبی و شیار دار هستند، بیشتر آنها به شکل استوانه ایی می باشند. دو ستون که سر ستون هایی مدوسایی دارند و برای تحمل فشار دو ستون دیگر در گوشه شمال غرب آب انبار نهاده شده اند، آثار هنری قابل تاملی از دوران امپراطوری روم باستان محسوب می شوند. چیزی که توجه گردشگران را بسیار به سوی خود جلب می نماید، این است که هنوز که هنوز است معلوم نشده است این سر ستون های منسوب به مدوسا، از کجا به این مکان، آورده شده اند. این گونه انگاشته می گردد که این سر ستون های زیبا، در آن دوران، برای نگاهداشت ستون هایی که پیشتر گفته شد، به این اینجا آورده شده است. ولی چنین ادعایی، راه جلوی شایعه را در خصوص افسانه های مربوط به این سر ستون ها را نبسته است و همچنان نظرات گوناگونی در این باره، از سوی بعضی ارائه می گردد.

همانطور که از افسانه های قدیمی بر می آید، مدوسا یکی از سه هیولای بوده که به شکل زنی ترسناک بوده است که در دنیای زیر زمینی در افسانه های یونانی از آنها سخن رانده شده است. سر ستون مدوسا که به شکل مار است، یکی از این سه خواهر محسوب می گردد که دارای قدرتی است که می تواند افرادی که به سمتش خیره می شوند به شکل هیولایی شبیه خود تبدیل کند. بر همین اساس است که از نقاشی های گورگونی و مجسمه های هیولا شکل، برای محافظت از بناهای بسیار بزرگ و بناهای خاص استفاده می نموده اند. به نظر می رسد که بهره گیری از سر ستون مدوسا در آب انبار باسیلیکا به همین منظور و برای حفاظت از این مکان بوده است.

بر اساس افسانه ای دیگر، مدوسا دختری بوده است که به داشتن چشمانی سیاه، گیسوانی بلند و بدنی خوش فرم بسیارغره می شده است. او عاشق پرسئوس، پسر زئوس در افسانه های یونان باستان بوده است. در همین حال نیز، آتنا عاشق همین شخصیت داستانی بوده و این موضوع مدوسا را بسیار عصبانی می نموده است. به همین علت، آتنا موهای مدوسا را به شکل مار در می آورد. از این به بعد، هر کسی که به طور اتفاقی نگاهش به مدوسا می افتاد، تبدیل به هیولایی زن مانند می شد.

از این رو، سر ستون های مدوسا روی دستگیره های شمشیرهای دوران بیزانس حکاکی می شد و به صورت برعکس روی ستون ها، نقش ها می بستند. چون افرادی خرافه پرست بودند و فکر می کردند رهگذران در صورتی که نگاهشان به این ستون ها بیفتد، ممکن است تبدیل به گورگون شوند. بر طبق، افسانه ایی دیگر، مدوسا با نگاه کردن به طرفین خود، خود را گورگون می کرد. به همین علت، مجسمه سازی که چنین شخصیت افسانه ایی را می ساخت، او را به سه حالت مختلف طراحی و درست می کرد که این گونه طراحی کردن نیز باز بستگی داشت که نور از چه جهتی بر مجسمه مزبور تابیده می گردد.

آب آنبار باسیلیکا در ادوار مختلف که به زمان حاضر نیز توسعه می یابد، چندیت بار بازسازی و نوسازی شده است. برای مثال، در زمان سلطان احمد سوم حدود سال 1723 میلادی، بوسیله معماری به نام کایسریلی مهمت آقا مورد بازسازی مجدد نهاده شد که دورانی مصادف با امپراطوری عثمانیان بود. بار دیگر نیز، در دوران سلطنت سلطان عبدالحمید دوم که بین 1876 تا 1909 میلادی بوده است، دستخوش تعمیرات اساسی نهاده شد. هشت ستون در مقابل دیوار شمال شرقی به سمت بخش میانی آب انبار سیلیکا وجود دارد. این ستون ها در زمان بازسازی های مجدد در سال های 1955 تا 1960 در معرض خطر شکسته شدن قرار داشتند.

به همین دلیل، گرداگرد هر یک از آنها را لایه ضخیمی از سیمان گرفتند. همین امر باعث از بین رفتن ظاهر قبلی این ستون ها شد. در دوران امپراطوری بیزانس، آب انبار باسیلیکا برای تامین آب مورد احتیاج مردم و دیگر احتیاجات این امپراطوری مورد استفاده قرار می گرفت. بعد از فتح قسطنطنیه یا استانبول امروزی در سال 1453 بوسیله عثمانیها، تا چند وقت از این آب انبار استفاده شد و آب ذخیره شده در آن به قصر توپکاپی فرستاده می شد، جاییکه محل استقرار سلطان عثمانی بود. ولی از آن رو که مردمان عثمانی آب روان را به آب مانده ترجیح می دادند، بنابراین شرایط را برای دسترسی به آب روان با تعبیه تجهیزاتی در توان مهندسی آن روز مهیا کردند.

منبع: yerebatan.com