پبشنهاد هایی از سینمای کلاسیک برای روز های قرنطینه - بازی ناتمام

به گزارش، در روز هایی که در محاصره انواع و اقسام خبر های نگران نماینده قرار گرفته ایم و در این روز های کرونایی، جهان امن سینمای کلاسیک می تواند یک پناهگاه باشد. یکی از کاربردی ترین پیشنهاد ها از سینمای کلاسیک، فیلم های فرانک کاپراست؛ کارگردانی که تماشای فیلم هایش می تواند کمی حالتان را خوب کند.

کاپرا قصه گوی درجه یکی است و نگاه خوش بینانه اش به زندگی را با سرگرمی ناب همراه نموده است. این تعبیر درستی است که از دل خوش بینی شاید افراطی کاپرا به جهان و توانایی اش در تعریف جذاب و سرراست داستان، حال خوبی نصیب تماشاگر می گردد که در این روزگار تلخ و پرمصیبت باید قدرش را دانست.

فرانک کاپرا، استاد ترسیم و تجسم رؤیای آمریکایی بود. کارگردانی که در شرایط سخت بحران مالی آمریکا، نسخه خوش بینی و مثبت اندیشی را پیچید و در دهه های 30 و 40 میلادی بهتر از هر فیلمسازی توانست تماشاگران را سرخوش و امیدوار از سالن سینما به بیرون بفرستد.

قهرمان آرمانی کاپرا شهروند خوش طینتی است که سادگی و معصومیتش گرچه ابتدا برایش دردسر می آفریند، ولی در خاتمه این قهرمان دوست داشتنی فیلمساز است که بر آدم های نابکار و فاسد پیروز می گردد. اینکه راه چاره های کاپرا کمی ساده انگارانه و بیش از حد خوش بینانه به نظر می رسند اهمیتی ندارد، مهم این است که او می تواند تأثیر دلخواهش را بر تماشاگر بگذارد.

حالا ماییم و شکلات های شیرین آقای کاپرا که بعد از گذشت سال های طولانی همچنان طعم دلچسبی دارند.

گروهی از سیاستمداران فاسد، روستایی ساده لوحی به نام جفرسون اسمیت (جیمز استوارت) را انتخاب می نمایند تا جای سناتوری که به تازگی از جهان رفته را بگیرد. چیزی که آن ها پیش بینی ننموده اند شرافت، پایمردی و هوشمندی جفرسون است که با همان سادگی روستایی می تواند نقشه های پیچیده سیاستمداران نابکار را خنثی کند. فیلم محصول سال 1939 است و محبوبیت جیمز استوارت جوان نقش مهم و مؤثری ایفا می نماید. آقای اسمیت به واشنگتن می رود پس از توفیق فیلم آقای دیدز به شهر می رود ساخته شد و پیداست که کاپرا فرمول موفقیت آمیزش را تکرار نموده و باز هم قهرمانی آرمان گرا را مقابل گروهی فاسد قرار داده است.

آقای دیدز (گری کوپر) مرد ساده ای اهل شهری کوچک، میلیون ها دلار به ارث می برد و تصمیم می گیرد پولش را به نیازمندان ببخشد. آقای دیدز وقتی به نیویورک می رود با عده ای بادمجان دورقاب چین روبرو می گردد و از طرف دیگر دختری روزنامه نگار (جین آرتور) گزارش هایی جنجالی درباره اش چاپ می نماید. گری کوپر به عنوان ستاره آرمانی آمریکایی ها و مظهر مردانگی و شرافت به عنوان فردی از طبقه متوسط از ارزش های طبقه اش مقابل ثروتمندان پلید محافظت می نماید. آقای دیدز به شهر می رود از فرمول نجات در آخرین لحظه، استفاده درخشانی نموده و سکانس فینال فیلم همچنان شورانگیز و تماشایی است.

جرج بیلی (جیمز استوارت) مرد مهربان و خوش طینتی است که پس از مرگ پدرش در راس یک مؤسسه یاری به محرومان قرار می گیرد. شب عید نوئل و مصادف با ورشکستگی بیلی، او پشیمان از به جهان آمدنش تصمیم به خودکشی می گیرد. اما فرشته ای به نام کلارنس مامور می گردد به روی زمین برود و زندگی او را نجات دهد. از زندگی شگفت انگیزی است به عنوان یکی از خوش بینانه ترین فیلم های تاریخ سینما نام برده شده؛ فیلمی که قهرمانش را تا نهایت ناامیدی پیش می برد و با معجزه ای کاپرایی به ارزش های زندگی واقفش می نماید. زندگی شگفت انگیزی است بلافاصله پس از خاتمه جنگ جهانی دوم ساخته شد، ولی محبوبیتش را در سال های بعد به دست آورد.

خلافکاری به نام دیوکانوی (گلن فورد) هر روز یک سیب از آنی (بتی دیویس) پیرزن فروشنده دوره گرد می خرد، چون تصور می نماید با این کار خودش را از گزند مافیا در امان نگه می دارد. تا اینکه دختر آنی (آن مارگرت)، با این تصور که مادرش زنی ثروتمند است، می خواهد به دیدنش بیاید، حالا دیو و رفقا دست به دست هم می دهند تا از آنی یک خانم موقر بسازند. جیبی پر از معجزه محصول ابتدای دهه 60 میلادی، فیلم مناسبی برای بستن کارنامه فرانک کاپراست؛ فرانک کاپرایی که همچنان با خوش بینی قصه اش را روایت می نماید و طعم دلچسب فانتزی و قصه گویی ناب و اصیل را به همراه دارد.

منبع: روزنامه همشهری