سال 2020؛ از شکست سیاسی ترامپ تا پیروزی پوتین در حل مناقشه قره باغ - بازی ناتمام

جهت دریافت خدمات قیمت ساخت ویلا با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. گروه آبان با سالهای تجربه طراحی معماری و ساخت و مشارکت در پروژه های ساختمانی ویلا و باغ کوچک و بزرگ بهترین انتخاب جهت مشاوره و اجرا میباشد.

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، روزنامه کامرسانت، چاپ مسکو، به ارزیابی از رویدادهای مهم مرتبط با روسیه در سال 2020 پرداخته است.

سال 2020 - سال شکست سیاسی دونالد ترامپ

یکی از برجسته ترین رویدادهای سال 2020، ظهور و سقوط دونالد ترامپ، چهل و پنجمین رئیس جمهوری ایالات متحده است که نخستین رئیس کاخ سفیدی است (در قرن جدید) که فقط یک دوره و نه مانند دیگر روسای جمهوری آمریکا، دو دوره، در رأس دولت قرار داشت. در دوره ریاست جمهوری 4 ساله ترامپ، آمریکا سال 2020 را با شاخص های مالی عالی و شرایط پایدار سیاسی آغاز کرد، ولی در میانه سال با فاجعه شیوع گسترده و غیر قابل پیش بینی ویروس کرونا روبرو شد، اقتصاد این کشور به شدت دچار آسیب شد و سال با اعتراضات گسترده و جنجال جدی انتخاباتی به سرانجام رسید.

با وجود تأیید پیروزی جو بایدن در انتخابات ریاست جمهوری، ترامپ هنوز هم این نتیجه را به رسمیت نمی شناسد، هرچند مجبور است کاخ سفید را ترک کند.

البته رئیس جمهوری برکنار شده یک جنبش سیاسی قدرتمند را براه انداخته است: او که توانسته حمایت قابل توجه سیاستمداران و هواداران حزب جمهوری خواه را همچنان حفظ کند، ممکن است همچنان در عرصه سیاست آمریکا نقش داشته باشد.

سرنوشت مذاکرات روسیه و آمریکا در زمینه کنترل تسلیحات

سال 2020 برای مسئله کنترل تسلیحات، بهتر از آنچه انتظار می رفت، به سرانجام رسیده است. جو بایدن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پیروز شده و این بدان معناست که بلافاصله پس از مراسم تحلیف وی که قرار است در 20 ژانویه (اول بهمن ماه) برگزار گردد ، مسکو و واشنگتن قادر خواهند بود تا فرایند تمدید پیمان دوجانبه درباره ادامه کاهش تسلیحات راهبردی تهاجمی (پیمان استارت-3) را آغاز نمایند. مقامات روسی طی چهار سال دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ، نتوانستند در این خصوص به توافق برسند.

بایدن در جریان مبارزات انتخاباتی قول داد که این پیمان را، همانطور که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه پیشنهاد نموده - بدون پیش شرط و به مدت 5 سال کامل، تمدید کند. سئوال اینجاست که آیا طرفین قادر به توافق درباره دیگر جزییات خواهند بود؟

مذاکره نمایندگان روسی و آمریکایی وقت زیادی برای توافق نخواهند داشت: پیمان استارت در تاریخ 5 فوریه (17 بهمن ماه) منقضی می گردد. ضمن اینکه، مقامات ایالات متحده نیازی به تصویب آن به وسیله کنگره ندارند، در حالی که طرف روسی باید این سند را به تصویب دومای دولتی برساند که در بهترین حالت، حداقل 45 روز طول خواهد کشید.

در هر صورت اگر مسکو و واشنگتن مایل به تمدید این توافقنامه باشند، مذاکره نمایندگان باید هر چه سریعتر مسائل فنی حل نشده کنونی را حل وفصل نمایند.

بهترین نتیجه ممکن از مناقشه نظامی ارمنستان و آذربایجان در قره باغ

مهمترین روادیدی که در فضای جمهوری های اتحاد جماهیر شوروی سابق در سال 2020 رخ داد، وقوع دومین جنگ بین ارمنستان و جمهوری آذربایجان پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، در ادامه درگیری های طولانی مدت آنها بر سر منطقه قره باغ کوهستانی بود.

بر خلاف جنگ اول در اوایل دهه 90 ، که با شکست طرف آذربایجانی به سرانجام رسید، این بار پیروزی از آن باکو شد که توانست کنترل بخش قابل توجهی از سرزمین های مجاور قره باغ و همچنین بخشی از قره باغ را بار دیگر به دست آورد.

در این بین، توافقنامه صلح بین ایروان و باکو که با مشارکت روسیه منعقد شد، نه تنها بر رعایت آتش بس نظارت خواهد نمود، بلکه ضامن حل و فصل درازمدتت مناقشه قره باغ خواهد بود.

بدین ترتیب جنگ دوم در تاریخ پس از اتحاد جماهیر شوروی بین ارمنستان و آذربایجان که 44 روز به طول انجامید، در تاریخ 9 نوامبر (19 آبان ماه) با امضای بیانیه سه جانبه توسط نخست وزیر ارمنستان - نیکول پاشینیان، رئیس جمهوری آذربایجان - الهام علی اف و با میانجی گری ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه سرانجام یافت. نکته اصلی توافقنامه صلح توافق در مورد استقرار نیروهای حافظ صلح روسی در منطقه درگیری بود که باید احتمال از سرگیری درگیری های مسلحانه بین دو طرف را از بین ببرد و شرایط لازم برای آغاز فرایند دیپلماتیک این مناقشه که برای یک ربع قرن متوقف شده بود، را ایجاد کند.

موفقیت مقامات مسکو در توقف این جنگ خونین و بازگرداندن باکو و ایروان بر سر میز مذاکره برای حل و فصل این مناقشه قدیمی، از جمله دستاوردهای مهم سیاست خارجی روسیه در سال 2020 بشمار می آید.

فراز و نشیب های سال 2020 در روابط روسیه و ترکیه

روسیه و ترکیه طی سالی که در حال سرانجام یافتن است، به رغم وجود اختلاف نظرات آشکار درباره بسیاری از مسائل منطقه ای، به طور غیر منتظره ای به سطح همکاری جدیدی دست یافتند و همکاری های خود در حل و فصل مسائل از سوریه گرفته، تا لیبی و قره باغ کوهستانی را گسترش دادند. این واقعیت که گفت وگوهای مقامات مسکو و آنکارا پیرامون نقاط داغ متمرکز است، نگرانی قابل توجهی را برای کشورهای غربی، به خصوص ناتو ایجاد نموده و آنها مشکوک هستند که روسیه و ترکیه توافق نموده اند تا مناطق نفوذ در منطقه مدیترانه را بین خود تقسیم نمایند.

در عین حال، مقامات واشنگتن با وجودیکه اعتقاد دارند ترکیه دشمن طبیعی روسیه و ایران است، ولی هرگز نتوانستند از این کارت در جهت رسیدن به منافع خود بازی نمایند. سئوال اینجاست که آیا آنها قادر خواهند بود در دوره ریاست جمهوری جو بایدن شرایط را به نفع خود تغییر دهند؟ از نظر مقامات مسکو، چنین فرایند اوضاعی، بدترین سناریو ممکن خواهد بود.

ضمن اینکه در هر صورت، هماهنگی نزدیک با ترکیه، از یک سو، به روسیه اجازه داد تا نفوذ خود را در مناطق داغ نام برده افزایش دهد، ولی از سوی دیگر، مسکو را بیش از حد به روابط خوب با آنکارا وابسته نموده است. چند روز قبل سخنگوی کرملین اذعان کرد که روابط مناسب و محترمانه بین ولادیمیر پوتین و رجب طیب اردوغان، امکان آن را فراهم نموده تا راهکار های هماهنگی برای اختلافات و مسائل بحث برانگیز بین دو کشور پیدا گردد.

سرانجام دوره قدرت آنگلا مرکل و بروز جنگ سرد در روابط روسیه و آلمان

در سرانجام سال 2020 ، روسیه و آلمان تحریم های جدیدی علیه یکدیگر اعمال کردند که نشان دهنده تیرگی روابط بین دو کشور بوده و این سال را به بدترین سال در روابط مسکو و برلین، از زمان فروپاشی دیوار برلین تبدیل کرد. دولت روسیه با پذیرش نمایندگان مخالف آلمانی در مسکو نشان داد که دیگر امیدی به تفاهم متقابل با برلین در زمان صدراعظمی آنگلا مرکل نیست. در سال 2021 ، مرکل کرسی قدرت را ترک می کند ولی در این صورت هم احتمالاً روابط دو کشور بدتر خواهد شد.

طی سال در حال سرانجام، روسیه و آلمان ادعاهای متقابل زیادی را علیه یکدیگر مطرح کردند: اختلاف نظر مرسوم دو کشور بر سر مناقشه دونباس و سوریه، به پفراینده خانگوشویلی و پفراینده ناوالنی انجامید و هم اکنون نیز حمله هکری مرموز، که در نتیجه آن فهرست سیاه دو کشور افشاء شد.

اکنون به نظر می رسد که تعداد موضوعات مورد اختلاف مسکو و برلین دیگر اهمیت زیادی ندارد و ادعاهای متقابل به امری عادی در روابط دو طرف تبدیل شده است و تا زمانی که دولت آلمان توسط خانم مرکل راهنمایی می گردد، این جنگ سرد همچنان ادامه دارد. دوره صدراعظمی وی در پاییز سرانجام خواهد یافت، ولی این مسئله هم، به دلایل سیاسی مختلف، نوید بخش بهبود روابط روسیه و آلمان نخواهد بود.